Boven op de berg

Vannacht om half 2 kwam Ray ons halen om naar Schiphol te brengen. We hadden een zeer voorspoedige, rustige reis.
Bij aankomst om 7 uur scheen het zonnetje al en was het al 16 graden.
Wat een verademing vergeleken met het herfstige weer v.d. afgelopen weken in Nederland!
Helaas hadden we nog 2 en half uur transfer voor de boeg, niet echt een pretje als je een doorwaakte nacht achter de rug hebt.
Zeker voor Ed niet, die gegrepen lijkt door een buikvirusje.
Het hotel is meer dan prima. We hebben een zeer ruime 3 persoonskamer met bad en balkon met een fantastisch uitzicht op Alanya en de zee.
Vandaag hebben we niet veel gedaan: geluncht (buiten met uitzicht op zee) een paar uurtjes geslapen, gezwommen in het binnenzwembad, in de sauna geweest en weer gegeten (-:
Het eten was lekker en gelukkig is het superrustig, waardoor er dus ook geen rijen en bezette tafels zijn.
Het overgrote deel v.d. gasten zijn Russisch, maar merendeels zijn het gezinnetjes die geen overlast veroorzaken.
Alleen bij het diner heb je soms het idee dat je in een bordeel zit, de kledingkeuze v.d. Russische dames is op zijn minst opmerkelijk te noemen.
Waarschijnlijk is hun idee van chique: korte (te strakke) rokken, hoge hakken, en blote, doorschijnende topjes.
Leco zou hier met kromme tenen en jeukende handen rondlopen.
Naast me ligt iemand alweer in een diepe slaap en zelf ben ik ook wel toe aan een ontmoeting met Klaas Vaak.
Morgen meer, voor nu: slaap lekker en morgen gezond weer op!