Olijfbomen, bomen en nog eens bomen

10 juni 2013 - Baeza, Spanje

We zijn voor de 2e dag op onze bestemming, 11 km verwijderd van Baeza. Het was eigenlijk de bedoeling om in Hacienda la Laguna 2 dagen te gaan relaxen aan het zwembad, maar vanwege de kou was dat niet mogelijk.

Eerst hebben we ons vergaapt aan de hotelkamer, zo moet het ongeveer voelen als je een prinsesje bent.
Dat is één v.d. leukste dingen van deze reis; de tegenstellingen. Zowel in het landschap, het eten en onze bestemmingen. Eergisteren zaten we nog in een kamer met achterstallig onderhoud en een golfplaten dak en nu verpozen we in een koninklijke suite in vergelijking daarmee.

Het hotel is tussen olijfgaarden gesitueerd en waar je ook kijkt in de wijde omtrek, je ziet alleen maar olijfbomen. Heerlijk rustige prikkelarme omgeving dus. Vogelgezang zorgt voor de achtergrond muziek.

Bij gebrek aan zon en warmte zijn we maar naar Baeza gegaan. Bij toeval kwamen we er achter dat Baeza op de Unesco erfgoed lijst staat vermeld. Mooi meegenomen, maar de eerste drijfveer was om bij Paco's bar tapas te gaan eten omdat deze bij Tripadvisor werd geadviseerd als beste v.d. stad.

Vermoedelijke waren de smaakpapillen v.d. beste Tripadvisor man aangetast door de wijn, want zo zout had ik het werkelijk nog nooit gegeten! Gelukkig waren niet álle gerechtjes zo zout. Mijn voorkeur ging uit naar een crepe met kip-appel salade en de gefrituurde
geitenkaas met honing op toast. Leuke receptjes om te onthouden voor thuis...

Vanmorgen was het nog steeds koud, alhoewel het er een stuk veelbelovender uitzag. Op de kaart opgezocht wat leuk zou zijn om naar toe te rijden. Mijn keus viel op een merengebied, zo'n 30 km verderop. Het was een mooi stukje natuur, waar we helaas niet verder mochten, om een reden die we niet helemaal konden vertalen. Duidelijk was wel dat het om waterwerken ging.

We hebben een paar mooie foto's gemaakt en genoten v.d. schoonheid v.d. omgeving en zijn toen doorgereden naar Úbeda, tevens genoteerd op de Unesco lijst. Op dit moment zijn we allebei een beetje cultuur moe, dus het slenteren door het stadje en een terrasje pakken was genoeg. Per toeval liepen we tegen een oud gebouw aan waar binnenin prachtige fresco's op de muur waren geschilderd en de Moorse invloeden hun sporen hadden achtergelaten.

Inmiddels waren de wolken opengebroken, kwam de zon door en werd het een stuk warmer. Op de navigatie hadden we een natuurattractie ingesteld waarvan we hoopten dat het een natuurpark met een riviertje zou zijn.

Na km's de bergen/ heuvels op, van God en iedereen verlaten doemde er een mooi wit kerkje op met daarnaast een gigantisch pic-nic veld met bankjes en stenen bbq's. Niemand te zien en afgesloten met kettingen. Gelukkig voor ons had een vooruitsrevende ondernemer de moed gevat om boven op die berg een restaurant te bouwen. Daar hebben we in de koelte van het overdekte terras wat gedronken en een tijdje zitten lezen. De thermoter gaf op dat moment al 25 graden aan.

Hoogste tijd om terug te keren naar ons hotel met giga groot zwembad en zeer weinig mensen. Beetje zwemmen, lezen en zonnen. Voor vandaag zijn we er genoeg op uit geweest, vanavond eten we in het restaurant van het hotel.

Morgenochtend voor vertrek 12 uur staat nog een wandeling in het natuureservaat op het programma en een kijkje in het naastgelegen olijfolie museum.
Daarna naar heet Cordoba (32 - 37 graden)

Foto’s